Üniversite sınav sonuçları açıklandı. Kazanamayanlar aileleriyle birlikte üzüldü. Ya kazananlar aileleriyle birlikte sevinebildi mi? Ne yazık ki orta gelirli ve dar gelirli ailelerin çocukları ve kendileri sevinemediler.

Okuyacağı şehre gideceği yol parasından kaygı başlıyor. Okuyacağı şehirlerde barınma sorunu çok büyük. Devlet yıllardır öğrenciler için yeteri kadar yurt yapmıyor. Öğrenciler özel yurtlara ve kiralık evlere mahkum. Yurtların bir kısmı tarikat ve cemaatlere ait. Bunlardan uzak tutmak isteyenler de daha yüksek ücretli yurtlarda kalmak zorunda.

Özel yurt ücretleri kiralık ev fiyatlarıyla neredeyse aynı. Diyelim barınma sorununu hallettiniz. Yemek ücretleri de ayrı bir sorun. Dışarıda yemek, bir kafede arkadaşlarıyla oturup sohbet etmek çok uzak bir hayal. Birçok şehirde öğrencilere kafelerde oturmaya belirli süre koymuşlar. Birkaç küçük şey içip kafede istediğin kadar oturmak yasak. Sosyal hayat sinema, tiyatro vb. zaten olamaz!

Çocuklarını bir şekilde üniversiteye gönderen ailelerin son iki yılda 316 bini çocuklarını okutamamış ve çocukları evlerine geri dönmek zorunda kalmış. Yani üniversiteyi yarıda bırakıp dönmüşler. Bu anne-babaların çektiği acıları düşünebiliyor musunuz? Ya gençler, hayallerini anne babasının ekonomik durumundan dolayı gerçekleştirememiş olmaları, onları psikolojik olarak ne hale getirmiştir.

Ülkeyi bu hale getirenlerin çocukları ise bırakın ülkemizde okumayı, çoğu yurt dışında özel üniversitelerde okuyorlar. Bu ailelerin ve gençlerin durumunu görünce, eğer görüyorlarsa, vicdanen rahatlar mı? Geceleri rahat uyuyabiliyorlar mı, acaba?

Yerleştirmeler açıklandı devlet üniversitelerinin %1’i ve özel üniversitelerin kontenjanının %26’sı boş kalmış. Buradan da görülüyor ki devlet üniversitelerine bile çocuklarını gönderemeyen aileler özel üniversiteye nasıl gönderecek?

Toplumsal olaylarda son zamanlarda gençlerin ön planda olduğu görülüyor. Bundan doğal ne olabilir. Gençler önünü göremiyor, hayal kuramıyor.

Üniversiteyi kazanmak zor. Üniversitede okumak zor. Üniversiteden sonra iş bulmak zor. Evlenmek zor. Ev, araba almak zor. Bu gençler nasıl, neyin hayalini kuracak?

Toplumsal olaylarda gençler ön planda olurken biri veya bir parti için ön planda olmuyor. Kendisi için, geleceği için tepki gösteriyor.

Bu gençlere ve ülkemizin geleceğine yazık oluyor. Bunun için bir tedbir alınıyor mu, ne yazık ki hayır. Mutlu, işini yürüten mutlu bir azınlıkla gidiyoruz.