Yıl 1921,Binlerce kilometre öteden geldiler,Sırtlanlar gibi saldırdılar.Kabus gibi çöktüler memleketimizin üstüne.Fransız’ın koca koca topları vardı..Aylarca ölüm kustular üstümüze.Yüzlerce makineli tüfeği vardı…İnsanlarımızı buğday başaklarını biçtiler.Tayyareleri, tankları vardı…Ölüm yağdırdılar şehrin üstüne.Çökmedik dam, yıkılmadık duvar bırakmadılar.Harabeye çevirdiler yurdumuzu.”10 ay, 8 gün “Antepli…Emsali görülmemiş zulmü tattı.Açlık bellerini büktü,Kara kış ağlattı analarını.Ama ,Diz çökmediler.”Ben Antepliyim Şahinim ağamMavzer omzuma yükBen yumruklarımla dövüşeceğimYumruklarım memleket kadar büyük”‘Deyip kalktılar ayağa.Gül bahçesine girercesine ölüme koştular.Allah şahit!Binlercesi şehit, Binlercesi gazi oldu.Ama anamızın peçesini açtırmadılar!Mabedimin göğsüne namahrem elini değdirmediler.Ezan susmadı, bayrak inmedi asla.Mağrur gelenler, mağlup döndüler ülkelerine.Bugün 25 Aralık 2015.Bugün Gazianteplilerin gurur günü.Gaziantep’imizin kurtuluşunun 94.yılıDün “İŞGALE hayır!” diyenlerin evlatları,Bugün de “hayır” diyebilecek güçte.Biz dünün zalimlerini, yaşattıkları zulmü unutmadık.Bugün de asla da unutturmayacağız!
