Hak'a sığınan, balığın dostu kurtuluşa erer.
Pür nuru ,Garip Yunus'a düşer.
Âşka düşen, ateşle yanar.
Hak sözü ehline, inerde iner.
****
Gözyaşları kırık kalplerde akar.
Her damla ah eder, deryâ'ya dalar.
Âşık Yunus Der, "Gönül Çalabın" Tahtı,
Onu yıkan, iki cihanda bedbahttı".
***
"Hoca Yesevî'nin nefesinden"hoşgörü' mirası
''Gel yine de gel,” daveti, pür hikmet sedası.
Açılır rahmet kapısının sırrı erbabı.
Feryât olur semâ'ya, "Gel gör beni, aşk neyledi" kelâmı,
*****
Garip Yunus dedi:
"Dervişlik hırka ile taç değil,
Gönlü derviş olan hırkaya muhtaç değil."
Ey ,Can Yunus'um sen gönül bahçemde bir gül, âlem gülşenisin.
Abdal olup Mevlâyı ,Yâ Hû ile çağıran, gönüllerin velisisin.
Dilin rahmet, tevâzu tahtında, bir incisin.
***
İlim, kendini bilmek derdi.
Haddimi bildim, sükûtla Hakk’a teslimim.
Mürşid-i kâmilimsin, rahmetin yoluna tâlibim.
Her adımda aşkın ateşine pervane olur ,dönerim.
****
Sıra sende Hâk dostu cân,
Her hece nur olsun erkân.
Bir gönül yapınca insan,
Rahmet yağar gökten her an.
