Gaziantep İslahiye de bulunan Umut Mail Yılmaz, evinin bir odasını 30 yıldır topladığı eski eşyalara ayırdı. Yılmaz, 1981 yılından beri çeşitli illerde ve köylerde yaptığım öğretmenlik yıllarımda bazı değerlerin kayıp olduğunu köylere gelip eski el dokuların fabrikada dokunmuş halı ve kilimlerle bakır eşyalarında naylon plastik kaplarla değişerek insanların emek verip zaman harcadıkları o güzelim eserler yok olmaya doğru gidiyordu. 1992 yılında İslahiye Halk Eğitimi Merkezinde Müdür yardımcısı olarak göreve başladıktan sonra tüm köylerde açacağımız kurslar yaptığımız alan taramalarında gezerken gördüğümüz bu tür teknoloji yenik düşmüş eşya tarımda kullanılan alet adavet günlük hayatta kullandıklarını toplamaya başladım” diye belirtti.

Tutkundan Ziyade Hastalık Olmuş Durumda
Yılmaz, “İslahiye de ikamet ettiğim üç katlı evimin bahçesinde merdivenlerde ve son katında sergilemekteyim. Ziyarete açık herkes gelip görebilirler. Bu işler gönül işidir. Bakımı bana temizliği eşime ait. Korunması da güvenlik sistemi kurmuşum. Kamera sistemi ile izlenmektedir. Ben bir eğitimci olarak bir kültürün yok olduğunu görüp bunu unutturmamak gelecek nesillere taşımak ve yaşatmaktı amacım. Bu işten kesinlikle bir ücret almıyorum. Bu iş bende tutkundan ziyade hastalık olmuş durumda. Nereye gitsem gözüm bu tür eşyaları arıyor” diyerek anlattı.

İsterdim Ki Herkes Gelsin Görsün Burayı
Ne yazık ki ziyaretçi sayımız çok az diyen Yılmaz şunları ekledi; “isterdim ki herkes gelsin görsün burayı. Kapım herkese açıktır. Üzgünüm ki insanlarımız bu tür çalışmalara karşı ilgisi az. Kültürümüz yok olmasın sahip çıksınlar en azında evlerinin bir köşesini bu gibi ürünlere ayırsınlar. Muhafaza edemeyenlerde bana verebilirler bende burada adlarına sergiler korur bakımını yaparım” diyerek kaydetti.