Peki, et nasıl doğru kesilir? Hangi bölge hangi yemeğe uygundur? İşte detaylar…
Kırmızı Etin Değeri, Kesim Yöntemiyle Başlar
Kırmızı et; protein, demir ve çinko bakımından en zengin besinlerden biridir. Ancak bu değerli besin kaynağını en iyi şekilde değerlendirmek için kesim sonrası doğru parçalama büyük önem taşır. Etin yumuşak, sulu ve lezzetli pişmesi; hayvanın beslenme şekline, etin dinlendirilmesine ve doğru yerden kesilmesine bağlıdır.
Etin En Lezzetli Bölgeleri Nasıl Ayrılır?
Etin kesilmesinden önce en az bir gün dinlendirilmesi önerilir. Bu işlem, etin sertliğini azaltır ve lezzetini artırır. Parçalama işlemi sırasında:
Bonfile: Omurgaya bitişik, böbrek yatağına yakın ve belin iki yanına uzanan kemiksiz et kısmıdır. Kızartmalık ve biftek için uygundur.
Antrikot: Hayvanın sırt bölgesinden çıkan, kemiksiz ve yağlı bir ettir. Haşlamalık ya da ızgaralık olarak değerlendirilebilir.
Pirzola: Sırt ve bel omurlarından elde edilen kemikli ve dövülmüş etten hazırlanır.
Şişlik Etler: But ve sırt bölgelerinden çıkan, sinir ve damardan arındırılmış etlerdir.
İncik ve But Etleri: Ön ve arka bacakların üst kısmından elde edilen kemikli etlerdir. Haşlama ve tencere yemeklerine uygundur.
Kontrfile: Belin üst kısmında yer alan kaslı, yağsız bölgedir. Mühürleme yöntemiyle pişirildiğinde çok lezzetli olur.
Ziyan Olmaması İçin Küçük Parçalar da Değerlendirilmeli
Kalan etler kuşbaşı veya kıyma olarak kullanılabilir. Ayrıca hayvanın kemikleri, etten sıyrılarak çorba ve yemeklere lezzet katmak için kemik suyu şeklinde değerlendirilebilir. Ancak beyin, göz, deri gibi bazı bölümlerin tüketimi sağlık açısından sakıncalı olabilir. Bu nedenle yalnızca güvenilir ve hijyenik kısımlar tercih edilmelidir.
Sonuç: Doğru Kesim, Daha Fazla Lezzet ve Sıfır İsraf
Etin doğru yerden kesilmesi ve doğru pişirme yöntemleriyle eşleştirilmesi, Kurban Bayramı’nda hem israfı önler hem de sofralara maksimum lezzet katar. Bu nedenle parçalama işleminde acele etmeden, kas yapısına uygun şekilde hareket etmek büyük önem taşır.
