Türkiye’de milyonlarca kişiye istihdam sağlayan tekstil ve hazır giyim sektörü, konkordato başvuruları, üretim duruşları ve art arda gelen işten çıkarmalarla son yılların en ağır darboğazlarından birini yaşıyor. Sektör temsilcileri, yaşanan sürecin geçici bir dalgalanma değil, derin ve yapısal bir kriz olduğunu ifade ediyor.
Konkordato dalgası yayılıyor
Sektörden paylaşılan verilere göre, yalnızca bu yıl yaklaşık 300 firma konkordato ilan etti ya da üretimini durdurdu. Son iki yıllık dönemde ise istihdam kaybının 300 bine yaklaştığı belirtiliyor. Özellikle İstanbul, Denizli, Bursa, Gaziantep ve Kahramanmaraş gibi üretimin yoğun olduğu merkezlerde çok sayıda fabrikanın kapandığı ya da kapasitesini yüzde 30–40 seviyelerine düşürdüğü kaydediliyor.
Küresel rekabet baskısı arttı
Avrupa pazarında talebin zayıflaması, Çin, Bangladeş ve Vietnam gibi ülkelerin agresif fiyat politikalarıyla birleşince Türk tekstilcinin rekabet gücü önemli ölçüde geriledi. Enerji, ham madde ve kur baskısı nedeniyle bazı üreticiler, aldıkları siparişlerin maliyetini dahi karşılayamaz hale geldi. Bu tablo karşısında kimi firmalar üretimden çekilerek farklı sektörlere yönelmeye başladı.
İş gücü modeli alarm veriyor
Sektör temsilcileri, ucuz iş gücüne dayalı üretim anlayışının sürdürülemez hale geldiğini vurguluyor. Kayıt dışı Suriyeli iş gücünün azalması ve genç Türk işçilerin sektöre ilgisinin düşmesi, iş gücü açığını büyüttü. Markalaşamama, fason üretime sıkışma ve katma değerli üretimde geri kalınması da krizi derinleştiren temel nedenler arasında gösteriliyor.
Tekstil merkezlerinde sessizlik
Krizin en görünür etkilerinden biri de ticaretin kalbinin attığı bölgelerde yaşanıyor. Merter, Laleli ve Osmanbey gibi tekstil merkezlerinde çok sayıda mağaza ve showroomun kapandığı belirtiliyor. Yabancı alıcı sayısındaki sert düşüş, artan maliyetler ve finansmana erişimde yaşanan sıkıntılar ticareti durma noktasına getirdi.
